Ministrant - Strant - Maxistrant ;), czyli jak to jest z funkcjami liturgicznej służby ołtarza

Ministrant - Strant - Maxistrant ;), czyli jak to jest z funkcjami liturgicznej służby ołtarza

Chociaż tytuł artykułu jest przewrotny, etapy liturgicznej służby ołtarza faktycznie funkcjonują. Postanowiliśmy się przyjrzeć bardziej szczegółowo poszczególnym funkcjom, nie tylko z punktu widzenia zadań, ale także stroju liturgicznego.

Pierwszym poziomem wtajemniczenia do służby liturgicznej jest aspirant - jest to okres, w którym kandydat do służby liturgicznej uczy się podstawowych zasad służby, gestów i podstaw liturgicznych. Aspirant najczęściej nosi wyłącznie komżę, chociaż w pewnych regionach Polski nie nosi żadnego stroju.

Po przejściu okresu wdrożenia mamy do czynienia z funkcją ministranta. Nie każdy jednak wie, że ministrantów dzielimy na poszczególne funkcje, zależnie od zadań postawionych przed ministrantem - choralista odpowiada podczas Liturgii za posługiwanie dzwonkami oraz gongiem, ponadto mamy ministranta światła, księgi, krucyferariusza (ministranta krzyża), ołtarza, kadzidła, wody, mitry i pastorału. Należy podkreślić, że poszczególne etapy formacji ministranckiej realizowane są w parafialnej wspólnocie. Edukacja ma charakter wewnętrzny, ministranci zdobywają wiedzę i umiejętności posługiwania od starszych stażem ministrantów pod okiem Kapłana. 

Strój ministranta nie jest szczegółowo określony w przepisach liturgicznych i jest zależny od tradycji obowiązującej w danej parafii. Niemniej podstawą każdego stroju ministranta jest komża - w Polsce funkcjonują dwa rodzaje komży - wzór rzymski - z wyciętym w kształt karo i regionalny wzór śląski - wiązany pod szyją. Poza komżą funkcjonują dodatkowe elementy - sutanela, rewerenda i pelerynka. Najrzadziej spotykaną formą jest sutanela - jest to uproszczona forma sutanny, noszona w kolorze czarnym lub w kolorze zgodnym z bieżącym okresem liturgicznym. Częściej spotyka się zestaw składający się z komży i pelerynki, czasem uzupełniony rewerendą, a więc spódnicą. 

Kolejnym etapem wdrożenia do liturgicznej służby ołtarza jest bycie Lektorem - ministrantem Słowa Bożego. Warunkiem objęcia funkcji Lektora jest ukończenie dekanalnego kursu lektorskiego, obejmującego zajęcia z fonetyki, liturgiki i biblistyki. Lektor podczas Liturgii odpowiada za czytanie lekcji podczas Mszy Świętej (nie jest uprawniony do czytania Ewangelii), czyta antyfony oraz w przypadku braku psalmisty - śpiewa psalmy. Strojem Lektora jest prosta, długa alba przepasana cingulum.

Ostatnim, najwyższym etapem formacji liturgicznej jest funkcja Animatora i Animatora Liturgicznego. Objęcie tej funkcji jest możliwe po ukończeniu kursu organizowego przez Diecezję oraz odznaczanie się głęboką wiarą, gorliwością i prowadzeniem zajęć formacyjnych. Rolą Animatora jest kompleksowe przygotowanie liturgii oraz czuwanie nad właściwym przebiegiem i porządkiem Liturgii. Powinien stanowić wzór służby dla młodszych Ministrantów. Animator, podobnie jak Lektor ubrany jest w długą prostą albę, przepasaną cingulum lub pasem liturgicznym.

Najciekawsze wpisy na naszym blogu:

Bierzmowanie - vademecum wiedzy
Biały Tydzień - co to jest i kiedy obowiązuje
Droga Krzyżowa - jakie jest jej znaczenie
Cingulum - historia i obecne znaczenie
Jakie są symbole świąt Bożego Narodzenia?
Czym jest adwent i kiedy się zaczyna?
Symbole podczas chrztu - wyjaśniamy
Roraty - czym są i kiedy je obchodzimy?
Pierwsza Komunia w innej parafii - jak to zorganizować?
Najpopularniejsze fryzury komunijne dla dziewczynek
Chrzest - jakie akcesoria musisz kupić?
Jak ubrać dziecko do chrztu jesienią?